Het landgoed Geilweilerhof was vroeger eigendom van het cisterciënzerklooster Eußerthal. Het landgoed werd voor het eerst genoemd in een document in 1184, sindsdien werd het afgebrand tijdens de Palatijnse Boerenoorlog, kwam het in electoraal Paltsbezit, werd het een nationaal landgoed na de Franse Revolutie, toen de Palts tot Frankrijk behoorde, en werd vervolgens geveild.
Daarna wisselde het landgoed regelmatig van eigenaar totdat het in 1895 werd gekocht door August Ludowici, een baksteenfabrikant, en werd uitgebreid als een modelbedrijf. Dit resulteerde ook in de opvallende toren, die al van ver te zien is en heel vaak als fotomotief wordt gebruikt. In 1925 liet Ludowici het Geilweilerhof na aan het districtsbestuur van de Palts met de voorwaarde dat er een wijnstokveredelingsstation zou worden gevestigd.

Vanaf dit punt werden hier nieuwe druivenrassen gefokt, een van de eerste nieuwe variëteiten was de Morio-nootmuskaat, een van de bekendste variëteiten uit het werk van het JKI (Julius Kühn Instituut). Later, vanaf de jaren '70, werd meer onderzoek gedaan naar schimmelresistente rassen. Het bekendste resultaat van dit onderzoek is zeker de rode wijnsoort Regent.
Naast de onderzoeksafdeling herbergt het instituut ook een wijnmakerij waarvan de wijnen lokaal kunnen worden gekocht. Het bijzondere hierbij is dat op de wijnkaart niet alleen gangbare rassen zoals Riesling of Chardonnay staan, maar ook nog niet goedgekeurd voor de productie van kwaliteitswijn en commercieel verkrijgbare rassen zoals Calardis Musqué of zelfs Gf.Ga-52-42.

Geïnteresseerden kunnen inzicht krijgen in het werk van het instituut tijdens de jaarlijkse Open Dag en de Culinaire Wijngaardwandeling.
Tijdens de openingstijden van de wijnverkoop kan de buitenruimte van het Geilweilerhof worden bezocht.
Naast de toren zijn ook de tuin en het uitzicht vanuit het paviljoen erg indrukwekkend.

Een van de populairste fotomotieven - vooral tijdens het amandelbloesemseizoen - is de Geilweilerhof met zijn roze bloeiende amandelbomenlaan! Op dit openbare pad, dat aan beide kanten omzoomd is met amandelbomen, is het imposante zandstenen gebouw met zijn opvallende toren al van verre te zien en rijst het in de lente majestueus op uit de zee van bloesem.